Κράμερ

(Cramer). Επώνυμο οικογένειας Γερμανών καλλιτεχνών, λογίων και επιστημόνων. 1. Βίλχελμ (Wilhelm, 1745 – 1799). Βιολιστής. Από πολύ μικρός έπαιζε βιολί με εξαιρετική δεξιοτεχνία, για την οποία βραβεύτηκε πολλές φορές. Σε ηλικία δεκαέξι ετών άρχισε καλλιτεχνικές περιοδείες σε διάφορες χώρες, όπου γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αγγλία και διακρίθηκε ως διευθυντής ορχήστρας και βιολιστής του μελοδράματος. 2. Γιόχαν Αντρέας (Johann Andreas, 1723 – 1788). Ιεροκήρυκας και θρησκευτικός ποιητής. Εγκαταστάθηκε αρχικά στην Κοπεγχάγη, όπου δίδαξε θεολογία, και αργότερα διορίστηκε καθηγητής στο Λίμπεκ και στο Κίελο. Έγραψε διάφορα θρησκευτικά ποιήματα πολλά από τα οποία συμπεριελήφθησαν στους εκκλησιαστικούς ύμνους. 3. Γιόχαν Μπατίστ (Johann Baptist, 1771 – 1858). Μουσικός, γιος του Βίλχελμ (βλ. 1.). Άρχισε την καλλιτεχνική σταδιοδρομία του σε ηλικία 13 ετών και το 1788 πραγματοποίησε καλλιτεχνικές περιοδείες στη Γερμανία, στην Αυστρία, στην Ιταλία, στη Γαλλία και στην Αγγλία. Έζησε για μερικά χρόνια στο Παρίσι και κατόπιν εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Λονδίνο, όπου ίδρυσε εκδοτικό οίκο. Ο Κ. διακρίθηκε κυρίως ως δάσκαλος του κλειδοκύμβαλου. Έγραψε διάφορες μουσικές συνθέσεις, όπως σονάτες, κουαρτέτα κ.ά. 4. Έριχ (Erich, 19oς αι.). Μουσικός, γιος του Φρανσουά (βλ. 8.). Διακρίθηκε ως συνθέτης και κλειδοκυμβαλιστής. Έγραψε διάφορα μουσικά έργα, ορισμένα από τα οποία σημείωσαν στην εποχή του μεγάλη επιτυχία. 5. Καρλ Γκότλομπ (Carl Gottlob, 1758 – 1817). Συγγραφέας. Σπούδασε δασονομία και θεολογία, αλλά ασχολήθηκε με τη συγγραφή μυθιστορημάτων με τολμηρό και ενίοτε άσεμνο περιεχόμενο. Ήταν πολυγραφότατος και υπήρξε ένας από τους πιο δημοφιλείς Γερμανούς ρομαντικούς συγγραφείς της εποχής του. Από τα μυθιστορήματά του, τα κυριότερα τιτλοφορούνται Ο Γερμανός Αλκιβιάδης (1790) και Θλίψεις και τέρψεις του έντιμου Γιάκομπ Λούλεϊ, ενός μάρτυρα της αλήθειας (1797). 6. Καρλ Φρίντριχ (Carl Friedrich, 1752 – 1807). Συγγραφέας. Διετέλεσε καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Κιέλου, αλλά επειδή τάχθηκε υπέρ της Γαλλικής επανάστασης, έπεσε σε δυσμένεια και απολύθηκε. Αμέσως μετά εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και αφοσιώθηκε στο συγγραφικό έργο του, ενώ ταυτόχρονα εργαζόταν ως συντάκτης στο καλλιτεχνικό περιοδικό Πολύμνια. Έγραψε διάφορα έργα, τα σπουδαιότερα από τα οποία τιτλοφορούνται Ο Κλόπστοκ σε αποσπάσματα από επιστολές του Τέλοφ προς την Ελίζα (1777) και Ο Κλόπστοκ και το έργο του (1779-92). Επίσης μετέφρασε διάφορα έργα από τα γαλλικά στα γερμανικά και αντίστροφα. 7. Μορίς Έντβαρντ (Maurice Edward, 19oς αι.). Υγιεινολόγος. Εργάστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο Υγιεινολογικό Ινστιτούτο του Βερολίνου και το 1896 διορίστηκε έκτακτος καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Έγραψε πολλές επιστημονικές μελέτες μικροβιολογικής και φυσικοχημικής έρευνας. 8. Φρανσουά (François, 1772 – 1848). Μουσικός, δευτερότοκος γιος του Βίλχελμ (βλ. 1.). Διακρίθηκε ως μουσικός στην Αυλή του βασιλιά της Αγγλίας. Ήταν εξαίρετος κλειδοκυμβαλιστής, έγραψε όμως και διάφορες μουσικές συνθέσεις, όπως μελοδράματα, μπαλέτα κ.ά.